موضوع انشا: «اینترنت را توصیف كنید.»
ارژنگ حاتمي
موضوع انشا رو با بابایی درمیون گذاشتم. بابایی خیلی خوشحال شد و گفت: «واقعا لذت می برم كه یك معلم كلاس دوم دبستان چنین بحث مفیدی رو موضوع انشا كرده است!». بابایی گفت: «اینترنت یه جایی است كه میشه اونجا دوست پیدا كرد، زمان ما كه این ترنت و اون ترنت و از این جور چیزا نبود!»
بابایی پس از گفتن این جمله نگاهی به مامانی كرد و سرش رو تكون داد و گفت: «راستی خانم معلمتون آی دیش رو بهتون نداده؟!» با گفتن این جمله مامان چشم غره ای به بابایی كرد و بهم گفت كه برم پیشش تا برام انشا بگه!
مامانی گفت: «اینترنت خیلی خوبه، و میشه بحث های خاله زنك بازی رو اونجا به صورت مدرن انجام بدی!»؛ مامان گفت: «مثلا همین فیس بوك! همه ی زن های فامیل توش عضو هستند و خیلی سریع می تونیم آخرین اخبار و اطلاعات مهم رو در اختیار هم قرار بدیم.»
از مامانی پرسیدم مثلا چه اخباری، و مامانی گفت: «مثلا همین موضوع كه دختر شوكت خانم دماغش رو عمل كرد و یا داماد شمسی خانوم اینا عملی از كار در اومده!»
مامانی ادامه داد: «البته اینترنت معایب و مضراتی هم داره و یك نمونه اش اینه كه ساعات آنلاین بودن آدم با سوخته شدن غذاش رابطه ای مستقیم داره!»
به طرف اتاق داداشی رفتم تا از اون در مورد اینترنت بپرسم، نمی دونم چرا وقتی وارد اتاق شدم یهو كامپیوترش رو ریستار كرد و سرم داد كشید و گفت: «به تو یاد ندادند قبل از وارد شدن به اتاق در بزنی؟!»
از داداشی در مورد اینترنت پرسیدم و داداشی گفت: «اینترنت یعنی دریای علم، و اینترنت می تونه به عنوان یك ابزار كمك آموزشی مناسب عمل كنه!»
از داداشی خواستم یكی از مقاله های علمی اش رو كه جدیدا از اینترنت گرفته بهم نشون بده، نمی دونم چرا داداشی یهو هول شد و سرفه ای كرد و گفت: «می بینی كه سیستم هنگ كرده، بعدا بهت نشون میدم!»
به اتاق نازنین رفتم و از اون در مورد اینترنت پرسیدم، نازنین در حالی كه عكس های لباس های عروسی رو از روی لب تاپش بهم نشون می داد گفت: «ببین اینا رو تازه از اینترنت گرفتم، به نظرت كدوم یكی شون بهم میاد؟!» از نازنین پرسیدم: «مگه قراره عروسی كنی؟!» ؛ یهو نازنین توی چشماش اشك جمع شد و جیغی كشید و با خوشحالی گفت: «راستشو بگو! خبریه؟! واسم میخواد خواستگار بیاد؟!»
مامانی كه فكر كرده بود جیغ نازنین باز هم در اثر كشیده شدن موهایش است از همان آشپزخانه گفت: «خواهرت رو اذیت نكن! بشین انشات رو بنویس!»
بابابزرگ با یه زنبیل وارد خونه شد و از همون دم در به داداشی گفت: «یه سرچی بزن توی نت ببین قیمت گوجه فرنگی چنده؟! فكر كنم این اكبرآقا گرون فروش شده!» داداشی هم بعد از چند دقیقه گفت كه قیمت این میوه در نقاط مختلف شهر متفاوت است!
بابابزرگ قبض آب و برق و گاز و تلفن و موبایل رو روی میز گذاشت و به مامانم گفت كه صف بانك شلوغ بوده و حوصله نداشته پول قبض ها رو پرداخت كنه، بابایی سرش رو خاروند و گفت: «كاش زودتر می گفتین حوصله ندارین تا من خودم پرداخت می كردم، امروز آخرین مهلت برای پرداخت قبض است.»
بابابزرگ گفت كه شنیده میشه از طریق اینترنت قبض ها رو پرداخت كرد، همه ی اهالی خونه این موضوع رو تایید كردند، اما همشون گفتند این كار رو بلد نیستند، در همین زمان مامان بزرگ كه با سر و صدای ما از خواب بیدار شده بود به طرف ما اومد و قبض ها رو برداشت و به سمت كامپیوتر داداشی رفت، بعد از چند دقیقه با لبخندی بر لب گفت: «همه ی قبض ها پرداخت شدند!»
پیش مامانی رفتم و موضوع انشا رو بهش گفتم، مامانی گفت: «از نشانه های با فرهنگ بودن این است كه همیشه شیشه های خونه تمیز باشه، و از اونجا كه شیشه ها فقط با روزنامه كاملا تمیز میشن، اگر دیدی یك نفر در خیابان بود و دستش روزنامه بود یعنی اینكه آدم بافرهنگی است.»، از مامانی پرسیدم: «پس آدم های بی فرهنگ شیشه هاشون رو با چی پاك می كنن؟»، مامان گفت: «مثل عمه ی بی فرهنگت با لنگ!»
پیش مادر می روم و موضوع انشاء رو برایش توضیح می دهم، مادر می گوید: «تلویزیون وسیله ی بسیار خوبی است هر چند كمی تا قسمتی برنامه هایش تخیلی می باشد! مثلا در انتهای برنامه های آموزش آشپزی هیچ گاه نشده است كه غذای آشپز بسوزد، و این در حالی است كه غذاهای من در هشتاد در صد مواقع اگر هم نسوزد لااقل ته می گیرد!»
طنزنویس