دفعه آخرتون باشه دانش آموزتون مي افته توي حياط ما!
ارژنگ حاتمی
جديدترين پيشنهاد وزير آموزش و پرورش؛ بچه ها، روي پشت بام مدرسه بازي کنند (خبرآنلاین)
در راستاي پيشنهاد جديد آقاي وزير؛ گروهي از طنزنويسان ضمن تقدير و تشکر از ايشان، فوايد بازي کردن دانش آموزان بر روي پشت بام را بيان کردند:
۱ - همان طور که مي دانيد يکي از مشکلات اساسي فوتبال بازي کردن در حياط مدرسه اين است که با توجه به حضور برخي از افراد قدرتمند در زمين فوتبال که توانايي زدن شوتهايي قدرتمندانه را دارند، مدام توپ بر روي پشت بام مدرسه مي افتد، اما در صورتي که بچه ها بر روي پشت بام فوتبال بازي کنند، ديگر با معضل افتادن توپهايشان بر روي پشت بام مواجه نمي شويم!
۲- يکي ديگر از فوايد فوتبال بازي کردن بر روي پشت بام اين است که ديگر به شيشه هاي مدرسه آسيبي نمي رسد و آنها نخواهند شکست، البته شايد شاهد شکسته شدن دست و پا و سر دانش آموزان در اثر سقوط از پشت بام مدرسه باشيم که چندان اهميتي ندارد و به قول معروف بزرگ بشوند، يادشان مي رود!
۳ - در صورت بازي کردن بچه ها بر روي پشت بام، يحتمل شاهد افتادن بچه ها از روي بام خواهيم بود، اين امر هر چند باعث کاهش کميت دانش آموزان مي شود، اما در دراز مدت منجر به تربيت قشر عظيمي از بدلکاران خواهيم بود که اين نويد را به ما مي دهند که در آينده اي نه چندان دور با به وجود آوردن صحنه هايي اکشن، حال هاليوودي ها را توي قوطي بنماييم.
۴ - يکي ديگر از معضلات موجود در زنگهاي ورزش همواره جيم زدن بچه ها از مدرسه بود، اما با اين پيشنهاد هوشمندانه آقاي وزير، عمراً اگر کسي بتواند از روي پشت بام مدرسه فرار کند !
- البته بايد يادآوري کرد که همواره طرح هاي خوب برخي مشکلات را نيز به همراه دارند، در اين مورد هم تنها اشکال اين است که معلم ورزش پس از اتمام بازي کردن و در صورتي که ديد تعداد بچه ها کم شده است، بايد به خانه هاي مجاور با مدرسه برود و در خانه هاي آنها را بزند و بگويد: «ببخشيد دانش آموز ما افتاده توي حياط شما؟! »، البته اميدواريم همسايه هاي مجاور با مدرسه با جنبه باشند و از به کار بردن اين جملات به شدت پرهيز نمايند: «دفعه آخرتون باشه دانش آموزتون مي افته توي حياط ما»، و يا اينکه:اگه يه بار ديگه دانش آموزتون بيفته توي خونمون و اي به حالتون.
چاپ شده در روزنامه قدس
نتيجه گيري اول: سوار شدن به هواپيما و سالم رسيدن شما به مقصد شانسي است، هنگامي که شما سوار يک هواپيما مي شويد، به مانند آن است که يک لپ لپ مي خريد، شايد خوش شانس باشيد و به سلامت به مقصد برسيد و شايد هم بدشانس باشيد و بدشانس بودن شما باعث شود تر و خشک با هم بسوزند و چندين نفر ديگر هم به مقصد نرسند! 
طنزنویس