تست های سوسه ای

1- سليماني: در گذشته سر مردم ... .
الف. مثل الان اين قدر كم مو نبود!
ب. بزرگتر از الان بود.
ج. تخم مرغ ماليده مي شد.
د. شيره ماليده مي  شد.

2- سليمي نمين:دانشگاه آزاد ...
الف.محلي براي درآوردن پدر جوانان است.
ب.مكاني است كه دارا مي روي و چه طور برگشتنت با جاسبي است!
ج.خيلي كلاسهايش شلوغ است.
د.يك حياط خلوت است.

3- علي آبادي: دلايل ... را نمي دانم.
الف.رئيس فدراسيون شدنم
ب.عدم نتيجه گيري المپيكي ها
ج.ماندن علي دايي در پست سرمربي گري تيم ملي
د.استعفاي قطبي

4- حسيني: «پيام نور به حمله ها پاسخ نمي دهد.»، به نظر شما چرا؟!
الف. چون پاسخي ندارد
ب. چون در لاك دفاعي فرو رفته و قصد وقت كشي دارند
ج. چون مهاجم خوبي ندارند
د . بايد از آقاي حسيني پرسيد!

5- .... پايتخت با مشكل جدي روبه روست.
الف. ترافيك
ب.وضعيت هوا
ج.فضاي سبز
د.محيط زيست

6- وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات، ايرانسل را الگوي ديگر اپراتورهاي كشور دانست.
به نظر شما ديگر اپراتورها چه چيز ايرانسل را بايد الگوي خود قرار بدهند؟!
الف.آنتن دهي فوق العاده اش!
ب.هزينه هاي مكالمه پايين اش!!
ج.طرحهاي آبي و قرمز و سبز لجني و ...
د. بايد از آقاي وزير پرسيد!

7- محسن رضايي: دعا كنيد ...
الف.پرسپوليس قهرمان بشود.
ب. تيم ملي به جام جهاني صعود كند
ج.كانديدا بشوم!
د.كانديدا نشوم.

8- قاليباف: ... احساس ناراحتي و دلشكستگي مي كنم.
الف.هنگامي كه در اتاقي هستم كه پنجره ندارد و نمي توانم برج ميلاد را ببينم
ب. از تصميم براي از بين بردن موشها با استفاده از انرژي هسته اي
ج.از اجراي طرح عقيم سازي گربه ها
د.از اينكه به مشكل ترافيك توجه نمي شود

توضيح ضروري: پاسخ تمام تستها گزينه «دال» مي باشد.

چاپ شده در روزنامه قدس

نامه سرگشاده موشها به شهردار تهران:

چه زود چهره واقعي خود را نمايان كرديد!

ارژنگ حاتمي

آن همه پنهان كاري، آن همه فريبكاري.استفاده صلح آميز از انرژي هسته اي دروغي بيش نبود، از همان ابتدا نيز واضح بود در پشت قولهايي كه مي داديد، هدفي غير از كشتار بي رحمانه نداريد.چه زود چهره واقعي خود را نمايان كرديد.اما چه طور.اما چه طور دلتان مي آيد ما و زن و بچه هاي بي گناهمان را بكشيد.ما چه آزاري به شما رسانديم؟ ما كه به كسي كاري نداشتيم.

آقاي شهردار !نمي دانيد آن روز كه تصميم گرفتيد گربه هاي تهران را عقيم كنيد چه شور و شوقي در دلهاي ما به وجود آورديد، به خانه هر دوست و آشنايي مي رفتيم عكس شما را بر در و ديوار اتاقهايشان زده بودند و همه جا ذكر خيرتان بود، آن روز شما را حامي خود مي دانستيم ... زهي خيال باطل ...

آقاي شهردار !آيا شما فراموش كرده ايد كه ما با خوردن آشغالها به شما كمك مي كنيم؟ !اگر ما نباشيم كه بايد ماشين هاي حمل زباله تان را دو برابر كنيد، آيا بودجه لازم را داريد؟ !

آقاي شهردار !ما حتي براي آنكه مزاحم شما نشويم و ايضاً با توجه به ترافيك شهري زودتر به مقصد برسيم، از داخل جوي هاي آب رفت و آمد مي كنيم، باور كنيد همين عبور و مرور ما و خوردن آشغالهايي كه در مسير جوي هاي آب وجود دارد، باعث عدم آبگرفتگي جوي هاي آب مي شود.

آقاي شهردار !زندگي بدون ما را تصور كن.آري تصور كردنش سخت است.اگر ما نباشيم براي ترساندن خانومهايتان از چه چيز ديگري مي توانيد استفاده كنيد؟ نگوييد سوسك.سوسكها همشون پيش ما سوسكن !و با يك دمپايي كارشان ساخته مي شود ...

آقاي شهردار !ما در شهر فرهنگ سازي مي كنيم و در اين روزهايي كه جوانان شهرتان به سوي لحيم كاري كشيده مي شوند، ما به باشگاه بدن سازي مي رويم، جثه ما را با اجدادمان مقايسه كنيد، باور كنيد پسر عمويي دارم كه براي عروسي دخترش يك گربه را شكار و براي مهمانان سرو كرد؛ هيكل ورزشكاري ما به خودي خود باعث ترويج فرهنگ ورزش كردن است.چه طور دلتان مي آيد اين هيكلهاي ورزشكاري را زير گل ببريد ...

آقاي شهردار !همه اش لجن پراكني بدخواهان است، كمي به حافظه تاريخي خود رجوع كنيد، اگر واقعاً ما طاعون و هزار نوع مرض داشته باشيم، آيا مي توانيم اين گونه با طراوت و شادابي به اين طرف و آن طرف جست و خيز كنيم؟ آيا اين گونه چاق و چله خواهيم بود؟!
همه اش دروغ بود . اي لعنت به آن بازرسان كه  آي كيوشان در حد موزاييك است.آنها چه طور متوجه اهداف شوم شما نشدند.

آقاي شهردار !اين روزها مراقب هستم تا خدايي نكرده خانم و فرزندانم اخبار گوش نكنند و يا روزنامه نخوانند. نمي دانم آنها چه حالي خواهند داشت، هنگامي كه متوجه اين خبر شوند: «شهرداري تهران از انرژي هسته اي براي مرگ موشها استفاده مي كند.» ... هنوز هم فرصت هست، از تصميم خود صرف نظر كنيد ...

چاپ شده در روزنامه قدس

عاشقي كه مخش متلاشي شد!!

و يا: «هر حرفي را هر جايي نزنيد!»

ارژنگ حاتمي

وقتي خانم پرستار رو ديدم يه احساس قشنگي بهم دست داد، در همون نگاه اول متوجه شدم كله اش برعكسه، نمي دونم از كجا ناراحت بود كه دق دلي اش رو يه جاي من خالي مي كرد، هر چند خواستم به روي خودم نيارم نشد، اشك ريختم ... نمي دونم شايد هم اشك شوق بود، اشك شوق به اين خاطر كه خيلي زودتر از اون چيزي كه فكر مي كردم نيمه گم شده ام رو پيدا كردم، بايد يه جوري سر صحبت رو باز مي كردم، از روي رنگ لباسش احساس كردم از فصل زمستون و برف خوشش مياد، خواستم يه چيزي بگم كه خوشحال بشه، بهش گفتم اواخر آذر يه عالمه برف مياد ... يه دفعه منو برگردوند ... تازه متوجه شدم اين كله خانوم پرستار نيست كه برعكسه، بلكه اين من بودم كه بوسيله خانوم پرستار سر و ته گرفته شده بودم ... نمي دونم چرا تعجب كرد ... بهم گفت: «تو داري حرف مي زني؟!» ، منم گفتم: «نه پس دارم ونگ مي زنم، خب دارم حرف مي زنم ديگه!»، كاش اين حرف رو نمي زدم، نمي دونم چرا يه هو منو از دستش ول كرد و افتادم زمين و مخم پخش شد روي موزاييك هاي اتاق عمل!!

خبر مربوطه: رييس بيمارستان آريا در شهرستان رشت شايعات مربوط به سخن گفتن يک نوزاد در اين بيمارستان را بشدت تکذيب کرد.